Ilse Morssink heeft vanaf haar puberteit caverneuze hemangiomen in haar hersenen. Dit zijn langzaam groeiende vaatkluwens, die wel enkele centimeters groot kunnen worden.
Als caverneuze hemangiomen in de hersenen zitten verdringen ze het normale hersenweefsel. Ze kunnen dan aanleiding geven tot een breed scala aan neurologische klachten. Op haar 17e jaar kreeg zij de eerste verschijnselen: epilepsie. Ze had meerdere keren per dag momenten waarbij ze even ‘weg viel’. Na enige jaren kreeg ze er andere neurologische klachten bij: zo werd het spreken steeds lastiger (motorische afasie). Daardoor kreeg ze steeds meer moeite met het focussen op haar werk als juridisch medewerker, maar ook ingewikkelde zaken thuis verliepen steeds lastiger.
Operatie en revalidatie
De aanvalletjes kwamen steeds vaker voor. Omdat het spreken en concentreren, ondanks medicijnen, steeds moeilijker werd – en volgens experts zou kunnen eindigen in zeer ernstige afasie – heeft Ilse, op advies van haar artsen op 43-jarige leeftijd besloten enkele hemangiomen operatief uit haar hersenen te laten verwijderen. Dit was een zware operatie met een revalidatietraject van enkele jaren.
Geleidelijk aan steeds beter
Maar de aanvalletjes, die voor de operatie vele keren per dag voorkwamen zijn nu nog maar een paar keer per maand. Bovendien is de afasie niet erger geworden; door intensieve revalidatie en door zelf actief met spreken en taal bezig te zijn gaat het spreken geleidelijk aan steeds beter. Ze is nog wel snel vermoeid, maar ook daar heeft ze steeds beter mee leren om gaan. Het doen van juridisch werk ziet ze niet meer als reële mogelijkheid. Momenteel is Ilse als vrijwilligster betrokken bij de integratie van statushouders. Zo geeft ze in kleine groepen taallessen en geeft enkelen van hen individuele begeleiding.
Juli 2018
