Marjan Sipma (51 jaar) is, na het verwijderen van een tumor uit haar hersenen, in coma geraakt waar ze pas drie weken later uit ontwaakte. Volledig verlamd en alleen in staat met haar ogen te knipperen. Na een periode van reactivering in het Zonnehuis in Zuidhorn leek er toch weer een beetje vooruitgang mogelijk te zijn en kon ze Revalidatie Friesland in Beetsterzwaag terecht voor revalidatie.
Toen Marjan zesentwintig was werd een goedaardige tumor in haar hersenen ontdekt. Vlak na de vierde operatie nieste ze een scheurtje in haar hersenvlies. Toen men dat wilden herstellen, kreeg ze een hersenbloeding. Toen ze weken later uit haar coma ontwaakte kon ze niets meer.
Vechtersmentaliteit
Pas maanden later drong tot haar door wat er was gebeurd. Ze kreeg te horen dat ze nooit meer zou kunnen praten of lopen. Marjan: “Dat zullen we nog weleens zien, dacht ik. Ik was tweeëndertig en moeder van twee kleine kinderen. No way dat ik het zomaar zou opgeven”. Na maanden als een bezetene oefenen kwam er wat kracht terug in haar rechterkant. En het herstel van Marjan zette door, wonderbaarlijk voor iemand met het Locked In Syndroom. “Ik kan mezelf nu met één hand aankleden, doe de was, kook, en kan godzijdank weer zelf naar de wc. Met behulp van een speciale rollator kan ik in huis een beetje lopen en ook praten lukt weer enigszins, al begrijpt niet iedereen me meteen. Mensen die mij regelmatig spreken verstaan bijna alles. Het spreken wordt nog steeds beter en ook mijn lichamelijke situatie verbetert nog dagelijks, gewoon als leuke bijkomstigheid van mijn dagelijkse oefenen”.
Hekel aan wit
“Bij Revalidatie Friesland heb ik geleerd hoe ik weer zelfredzaam kon worden na maandenlang afhankelijk te zijn geweest van anderen”. Vaak kreeg ze te horen dat zoveel oefenen toch geen zin had omdat het Locked In Syndroom onherstelbaar is. “Om mijn gevoel wel kenbaar te kunnen maken ben ik begonnen met stof en krijt te ‘prutsen’. Creatief was ik altijd al en dat is nu nog intenser geworden”, legt Marjan uit. Marjan maakt inmiddels kunstwerken van stof en acrylverf. Een hele herkenbare stijl met intens kleurgebruik. Dat komt mede door het feit dat het gezichtsvermogen van Marjan slecht is. Maar ook, zoals Marjan zelf zegt: “Mijn creativiteit is heftiger geworden doordat ik lange tijd nog niets kon”. “Van mijn moeder kreeg ik de opmerking dat mijn werk wel ergens op moest lijken. Mijn katten zijn veelal mijn inspiratiebron. Ook die beeld ik veelal af in felle kleuren. Bij wit heb ik het gevoel dat ik wel kan ontploffen”, grapt Marjan.
Meer weten? Website Marjan
In het kader van de Kunstdag, september 2021.